طاهره عبدالهی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه در سالروز میلاد شمس الشموس، اظهار داشت: در روایتی در خصوص علم امام رضا(ع) آمده است که امام موسی کاظم(ع) فرمودند: پدرم جعفر بن محمد بارها به من می فرمود: (همانا عالم آل محمد در صلب توست و ای کاش او را درک می کردم، همانا او همنام امیرالمؤمنین علی(ع) است). مقصود از عالم آل محمد(ص) در این سخن امام رضا(ع) است.
وی افزود: حضرت امام کاظم (ع) نیز در خطابی که به فرزندان خود داشتند، درباره امام رضا (ع) فرمودند: «این برادر شما علی بن موسی (ع) عالم آل محمد (ص) است، از او در رابطه با دینتان سوال کنید و هر چه که فرمود عمل کنید، که من از پدرم بارها شنیدم که فرمود: عالم آل محمد در صلب توست، ای کاش که او را می دیدم، او همنام امیر مؤمنان است.»
مدرس مجتمع آموزش عالی بنت الهدی به ابعاد علم امام رضا(ع) اشاره کرد و گفت: ایشان علم به لغات گوناگون داشتند در این باره ابوصلت هروی می گوید:حضرت رضا(ع) با مردم به زبان های آنان سخن می گفت. سوگند به خدا، او فصیح ترین و داناترین مردم به هر زبان و لغتی بود. روزی به آن حضرت گفتم: ای فرزند رسول خدا! من از معرفت و آگاهی تو نسبت به این لغات با همه اختلافشان در شگفتم، حضرت فرمود: ای اباصلت! من حجت خدا بر مردمانم. خدا حجتی بر مردم قرار نمی دهد که زبان های آنان را نداند؛ آیا این سخن امیرمؤمنان (ع) به گوش تو نرسیده که به ما«فصل الخطاب» عطا شده است؟ آیا «فصل الخطاب» جز با شناخت لغات و زبان هاست.
وی ادامه داد: در روایت آمده که غلامان و خدمتکاران امام رضا(ع) را ملیت های مختلفی تشکیل می داد و حضرت با همه آنها با زبان خود آنان سخن می گفت.
عبدالهی با بیان اینکه امام هشتم آگاهی از غیب داشتند گفت: علم غیب دو گونه است: علم به حقایق تحقق یافته در گذشته یا حال که شخص هیچ راه و وسیله ای برای کشف حقیقت و دستیابی به آن در اختیار ندارد و علم به امور حقایقی که در آینده تحقق پیدا خواهند کرد. امام رضا (ع) به اذن خداوند به هر دو بخش از غیب آگاه بود.
وی افزود: سعید بن سعد گوید: حضرت رضا(ع) به مردی نظر کرد و فرمود:ای بنده خدا، هر وصیتی داری بکن و آماده امری باش که گریزی از آن نیست. وی، سه روز پس از این سخن امام (ع) درگذشت.
مدرس مجتمع آموزش عالی بنت الهدی بیان داشت: امام هشتم آگاهی از راز دل افراد داشت در این باره راوی، احمدبن احمد می گوید:نامه ای به محضر امام رضا (ع) نوشتم و با خود گفتم: آنگاه که بر او وارد شدم از این آیات می پرسم (سپس چند آیه را یاد می کند). امام رضا (ع) نامه مرا پاسخ گفت و در آخر پاسخ آیاتی را نیز که من در دل گذرانده بودم نوشته بودند.
وی گفت: سلیمان جعفری روایت می کند:در محضر امام رضا (ع) بودم و خانه پر از جمعیتی بود که از آن حضرت درباره مسائل مختلف می پرسیدند و او به همه آنها پاسخ می داد. من در دلم گذراندم که شایسته است این امامان در زمره پیامبران قرار گیرند.امام (ع) مردم را رها کرد و متوجه من شدند و فرمودند: ای سلیمان! امامان (ع) بردباران و دانشمندانی هستند که فرد جاهل آنان را پیامبر می داند، در حالی که پیامبر نیستند.
۳۱۳/۶۱
